سنتور و سنتور نوازی

سنتور یک ساز اصیل ایرانی در دسته سازهای زهی است. برخلاف اکثر سازهای زهی که با زخمه زدن به سیم ها نواخته می شوند، نوازندگی با سنتور به وسیله ضربه زدن به سیم ها با دو چوب نازک به نام مضراب صورت می گیرد. از این رو بعضی از کارشناسان موسیقی، سنتور را به عنوان یک ساز زهی کوبه ای می شناسند. این ساز ذوزنقه ای  در مقابل نوازنده روی یک میز قرار می گیرد و بدون تماس مستقیم دست با سیم ها و فقط از طریق مضراب های سنتور نوازندگی انجام می شود. این ساز دارای تعداد سیم های بسیار زیادی است که در استاندارد ترین نوع سنتور( سنتور 9 خرک) 72 سیم دارد. سنتور 9 خرک رایج ترین سنتور است و معمولا سُل کوک (کوک رایجی که ردیف نویسی نیز از روی آن انجام گرفته) است.

اما برای کاربردهای گوناگون، سنتورهایی با تعداد خرک متفاوت نیز ساخته می شود. مثل سنتور کروماتیک و سنتور بم. این نوع سنتورها تعداد خرک بیشتری دارند و فواصل کروماتیک بیشتری را نیز پوشش می دهند، هر چند که گستره صدایی یکسانی با 9 خرک دارند. استفاده از این سنتور ها در تکنوازی های جدید بیشتر دیده می شود.